Κάθε δεκαετία βάζει τη δική της σφραγίδα στον κόσμο της μόδας.

Τα χτενίσματα της δεκαετίας του ’90 δεν ήταν τόσο extreme όσο της δεκαετίας του ’80. Αυτό εν μέρει χάρη στην εμφάνιση των supermodels τα όμορφα κορίτσια τα οποία ξέραμε τα μικρά τους ονόματα.

Τα supermodels έπαιξαν συχνά με τα μαλλιά τους με μεγάλη αποτελεσματικότητα, είτε για να προωθήσουν τα μοντέρνα ρούχα για  τον Versace και άλλους κορυφαίους σχεδιαστές στις πασαρέλες της Νέας Υόρκης,

του Παρισιού, του Μιλάνου και του Λονδίνου  ή να πωλήσουν τα περιοδικά μόδας.

Supermodels, όπως Cindy Crawford έκανε επίσης πολλά εξωφυλα σε κορυφαία περιοδικά μαλλιών σαν το  Hairstyle Guide.

Λίγα χρόνια αργότερα, το 1995, το ανερχόμενο αστέρι Jennifer Aniston πήρε τον κόσμο από τη θύελλα και έγινε “supermodel.”

The Rachel Hairstyle

Η Τζένιφερ Άνιστον, η οποία έπαιξε  την Rachel  στο “Friends”.  Το 1994, η  Τζένιφερ Άνιστον  έδειξε  σε εκατομμύρια τηλεθεατές του NBC το νέο  της Look και έχτισε εκατομμυρια θαυμαστών  που πήγαν όλοι στα κομμωτήρια τους και ζητούσαν το LOOK RACHEL.

Στυλίστες σε όλη τη χώρα είχαν βομβαρδιστεί με αιτήσεις για το “The Rachel.” Η δεκαετία του ’90 έχει φύγει προ πολλού, αλλά “Η Rachel” ζει.

Ήταν γνωστή σε όλο τον κόσμο για την συμμετοχή  της στην tv, όπου  και  προσγειώθηκε σε μια  σύμβαση για τα μαλλιά της με τη L’Oreal.

Εδώ είναι μερικά από τα στυλ των μαλλιών των γυναικών  της δεκαετίας του 1990: Jennifer, Stephanie, Cindy, Christy, Linda, και άλλες διάσημες κυρίες όπως:

Jennifer Aniston,  Meg Ryan,  Halle Berry,  Νίκη Taylor,  Cindy Crawford,  Christy Turlington,  Linda Evangelista,  Claudia Schiffer, Stephanie Seymour, Gisele Bundchen

Faith Hill,  Patti La Belle, Shannon Sturges,  Robyn Lively,  Isabella Rossellini,  Lee Anne Beaman.

Μόλις τη δεκαετία του 1970 πλησίασε, οι τάσεις της μόδας και ομορφιάς για τη Δυτική γυναίκες άρχισαν να απομακρύνονται από τα πιο επίσημα,  και το υψηλό στυλ, και την χρονοβόρα συντήρηση.

Οι τάσεις, ειδικά για χτενίσματα, έτειναν να είναι πιο χαλαρές και με χαμηλό κόστος συντήρησης και δεν ήταν πλέον σύνηθες για μια γυναίκα να περνάει τις ώρες της σε ένα άκαμπτο, περίπλοκο χτένισμα.

Afro Χτένισμα

Το χτένισμα afro ήταν ένας αφρικανικός-αμερικανικής προέλευσης, αλλά γρήγορα έγινε δημοφιλής μεταξύ όλων των εθνοτήτων.

Γι ‘αυτό to hairstyle της δεκαετίας του 1970, θα πρέπει να μεγαλώσουν πολλή τα μαλλιά σας  και να έχουν μια κατσαρή εμφάνιση. Η πλήρες εμφάνιση αυτής της κόμμωσης θα πρέπει να  έχει μια αίσθηση της στρογγυλής,  μπάλας στο κεφάλι σας.

Ίσως να θυμάστε στην ταινία Austin Powers σε Goldmember.

The Farrah Hairstyle

Είναι γνωστό και ως ύφος Farrah Fawcett, το χτένισμα ήταν το  πιο περιζήτητο στα 70s, λόγω του ρόλου της στους Αγγελους του Τσάρλυ.

Για να πάρετε αυτό το στυλ, θα πρέπει να κόψετε τα μαλλιά σας μέχρι το μήκος στους ώμους σας με πολλά επίπεδα, εμπρός και πίσω.

Ισιώστε τα μαλλιά σας στο μέτωπο με ένα ίσιωμα σιδήρου και γυρίστε τα πρός τα  πίσω με τη βοήθεια ενός curling σίδερου για να πάρει το φτερωτο Look.

Είναι στο top 10 όλων των εποχών στα πιο διάσημα χτενίσματα για τις γυναίκες.

Shaggy κόμμωση

Δεν έχει σημασία τι μήκος μαλλιών σας, το μυστικό είναι να είναι άνισα, ασταθής, και αραιωμένα την άκρη τις τριχας.

Με την προσθήκη  χρωμάτων στα ίσια μαλλιά, μπορείτε να αναβιώσετε την μόδα της δεκαετίας του ’70.

Διασημότητες όπως Farrah Fawcett,  η Τζέσικα Μπίελ και Taylor Momsen έχουν πραγματικά ξεσηκώσει, και είναι απο τις πιο αγαπημένες του 1970 hairstyles για τις γυναίκες.

Pompadour κόμμωση

Μόνο ένα όνομα μου έρχεται στο νου όταν σκεφτόμαστε αυτό το χτένισμα και αυτός είναι ο John Travolta.

Slicked χτένισμα pompadour που εξακολουθεί να θεωρείται ως το ποιο κλασικό hairstyle του 1970  για τους άνδρες.

Αυτό το χτένισμα διαδόθηκε αρχικά από τον  Elvis Presley στα τέλη της δεκαετίας του 60, αλλά ήταν επίσης σήμα κατατεθέν για τον James Dean, Johnny Cash, Emile Hirsch, και πολλούς  άλλους.

Buzz Out

Το κουρεμα buzz έχει πάντα στο στυλ με τον Brad Pitt, οπου εγινε το χτένισμα σε πολλές ταινίες του Χόλιγουντ.

Αυτό το χτένισμα ήταν δημοφιλής ανάμεσα στα αστέρια punk και ευρέως  ακολουθείται από τους άνδρες και τις γυναίκες το 1970.

Μερικές προσωπικότητες που είναι οπαδοί αυτού του hairstyle για τους άνδρες είναι Ice Cube, Wentworth Miller, Channing Tatum, Jamie Fox.

Αυτό το κούρεμα γίνετε πολλή κοντά στο δέρμα της κεφαλής. Φοριούνται από διασημότητες, στρατιωτικές, στρατιώτες και τα παιδιά στη γειτονιά, είναι ευέλικτο σε στυλ και είναι  κλασικό,  και καθαρό κούρεμα.

Αυτά τα θρυλικά χτενίσματα θα μείνουν πάντα super-chic για δεκαετίες.

Τα χτενίσματα της δεκαετίας του 1950 ήταν απλούστερα από ό, τι ήταν στη δεκαετία του ’40.

Οι μπούκλες για τις γυναίκες ήταν ακόμη δημοφιλής, και οι επισκέψεις στα κομμωτήρια για μόνιμη μπούκλα θα παραμείνει μια βάση για τις γυναίκες μέχρι τα τέλη της δεκαετίας του 1960.

Τα μακριά μαλλιά ήταν σγουρά και συνήθως σηκώνονται πάνω. Οι έφηβοι άρχισαν να φορούν απλά ponytails, και το κορίτσι 12-15 ετών ήταν η οργή του rock n roll.

Για όσες δεν έχουν πολύ μακριά μαλλιά στη δεκαετία του 1950, οι μπούκλες με καρφάκια (curling) τη νύχτα για να ξυπνήσει με μια σφιχτή και μπερδεμένη μπούκλα είναι must. Θα μπορούσαν να βουρτσίζονται σε όμορφα, χαλαρά κύματα που ήταν δημοφιλής σαν τα αστέρια, οπως η Μέριλιν Μονρόε και την Ελίζαμπεθ Τέιλορ.

The 50s Ponytail.

Αυτή ήταν μια πολύ απλή εμφάνιση που ήταν εντελώς διαφορετική από οποιοδήποτε στυλ του παρελθόντος.

Διότι απαιτείται πολύ λίγο χρόνο,καθώς προσφέρει άνεση και ελευθερία. Θεωρείται ότι είναι ο πρόδρομος του τι επρόκειτο να συμβεί.

Brilliantine ή τζελ, συχνά χρησιμοποιείται για να κρατήσει τα μαλλιά νοικοκυρεμένα καλλωπισμένο ενός άνδρα.

Ένα παράδειγμα από μια κυματιστή bob  από την Marilyn Monroe. Δεξιά η Elizabeth Taylor

Στη δεκαετία του 1930, οι μπούκλες και τα κύματα ήταν στην μόδα. Μερικές γυναίκες επέλεξαν  μαλακά κύματα (waves) κοντά στο πρόσωπο, ενώ άλλες δημιουργούσαν κυματισμούς και μπούκλες  σε ομαλές γραμμές και δημιουργούν την εμφάνιση του 30.

Μπορείτε να πείτε ότι η θηλυκότητα ήταν το πιο σημαντικό πράγμα για τις γυναίκες της δεκαετίας του 1930.

Είχαν κάνει όλα τα πιθανά πράγματα για να προσθέσουν  όλο και πιο θηλυκή εμφάνιση για τον εαυτό τους.

Το 1930 είχε εισαγάγει επίσης τις μπούκλες pin και τα χτενίσματα κύματα. Και τα δύο από αυτά τα χτενίσματα ήταν εξαιρετικά μοντέρνα.

Έτσι, φορώντας ένα δίχτυ μαλλιών στο κρεβάτι με μπούκλες να ταλαντεύονται, με κλιπ ή κυλίνδρους για να  τα διατηρήσουν ήταν ακριβώς μέρος της ζωής τους  κάθε μέρα για τις κυρίες της εποχής. Εκτός αν φυσικά, είχαν την τύχη να έχουν τα μαλλιά που κυμάτιζαν ή κατσαρά φυσικά και εύκολα.

Εκείνη την εποχή, ήταν υψίστης σημασίας για τα χτενίσματα να είναι σε θέση να φιλοξενήσουν το πιο μοντέρνο καπέλο.

Αυτά ήταν τα χρόνια της έντονης vang με το δάχτυλο  και με μικρές μπούκλες.

Γκρέτα Γκάρμπο, Jean Harlow, Carole Lombard, Loretta Young, Marlene Dietrich, Μπάρμπαρα Στάνγουικ,
Shirley Temple, Fay Wray Myrna, Loy Bette,  Crawford Maureen, O’Sullivan Margaret, Lindsay Claudette, Colbert Mae

Διάσημες τεχνικές τις εποχής: Finger Waves, Water Waves, Brush Curling, Pin Curling, Various Hair Styles.

Το δέκατο όγδοο αιώνα, ήταν η εποχή της κομψότητας. Ποτέ στην ευρωπαϊκή ιστορία δεν βλέπουμε άνδρες και γυναίκες με τόσο περίτεχνα μαλλιά και τόσο μακριά από τους φυσική εμφάνιση.

Οτι δεν μπορούσε να γίνει με τη φυσική τρίχα έγινε με περούκες. Αυτή η εποχή ήταν μια υπερβολική έκρηξη, με καταπληκτικά χτενίσματα, μια αντίδραση,  σε αντίθεση με την σεμνότητα και συστολή των προηγούμενων αιώνων.

Τα μαλλιά ήταν σε συγχρονισμό με τον “Rococo” ύφος, το οποίο ήταν το πιο σημαντικό μέχρι το τέλος του αιώνα.

Ένα στυλ σύμφωνα με την ηλικία των νέων φιλοσοφικών ιδεών, όπως του Διαφωτισμού, Η φθορά της περούκας σε άνδρες άρχισε να είναι πολύ δημοφιλής στα τέλη του 17ου αιώνα, ενώ η βασιλεία στη Γαλλία του Λουδοβίκου XIV, ο βασιλιάς και όλοι οι δικαστικοί άρχισαν να χρησιμοποιούν περούκες, και η Γαλλία ήταν το πρότυπο της μόδας για όλη την Ευρώπη σε αυτή την εποχή.

Η χρήση τις περούκας διαδόθηκε  και στην υπόλοιπη ηπείρο. Το 1680 ο Luis XIV είχε 40 wigmakers να σχεδιάζουν περούκες του, στο δικαστήριο των Βερσαλλιών. Από το 1770, οι περούκες επίσης είχαν επεκταθεί και σε γυναίκες. Και, καθώς τα χρόνια ήταν σε εξέλιξη, οι γυναίκες με τις περούκες,  γίνονταν πιο ψηλές και πιο εξελιγμένες, ειδικά στη Γαλλία. Οι περούκες Ανδρών ήταν γενικά άσπρες, και οι περούκες των γυναικών σε παστέλ χρώματα, όπως το ροζ, ιώδες φως ή μπλε.

Ανάλογα με το πώς ήταν διακοσμημένη η περούκα, θα μπορούσε να αποκαλύψει το επάγγελμα ενός ατόμου ή την κοινωνική θέση. Οι πλουσιότεροι άνθρωποι θα μπορούσαν να πληρώσουν ακριβά για μια περούκα και για καλύτερα υλικά. Τις έφτιαχναν σε γενικές γραμμές με  ανθρώπινα μαλλιά, αλλά και με  μαλλιά από τα άλογα ή κατσίκες. Η κοντέσα του Matignon, στη Γαλλία, που είχε τον διάσημο κομμωτή Baulard πλήρωνε 24,000 livres το χρόνο για να κάνει τα νέα της Καπέλα κάθε μέρα της εβδομάδας.

Οι Κουρείς, εκτός από την κοπή και το χτένισμα των μαλλιών, και τα γένια, χρησιμοποιούνταν εδώ και πολλά χρόνια για να ασκούν χειρουργικές επεμβάσεις και εξαγωγές δοντιών. Το 1745 ένας νόμος στην Αγγλία απαγόρευσε σε  αυτούς από τις πρακτικές αυτές,  και τους επέτρεπε μόνο να ασχοληθούν με τις υπηρεσίες για τα μαλλιά.

Ο νόμος προκάλεσε την καταστροφή πολλών κομμωτών και την έλλειψη θέσεων εργασίας για πολλούς κουρείς στην Ευρώπη. Αλλά η επιτυχία στις περούκες έδωσε μια νέα ζήτηση των επαγγελματιών. Κατασκευαστές περούκων και σχεδιαστές, όπως επίσης, καθαρίσμοι και επισκευές σε περούκες, ήταν σε ζήτηση.

Από το τέλος του αιώνα οι κατασκευαστές περουκών έχουν οργανωθεί. Σε αυτόν τον αιώνα η περούκα μεγάλωσε και έγινε σημαντική, δημιουργώντας νέες θέσεις εργασίας και πηγές εισοδήματος για πολλούς ανθρώπους. Από την άλλη πλευρά, θα επηρεάσει τη βιομηχανία καπέλων.

Άνδρες σταμάτησαν να φορούν καπέλα, προκειμένου να εκθέσουν τις περούκες τους, και ένα νέο είδος καπέλων ήταν απαραίτητο  για τις μεγάλες και βαριές περούκες. Ωστόσο, η μάζα των ανθρώπων αποτελεί το 80% του πληθυσμού όπου δεν φορούσαν περούκες (που κοστίζουν πολλά χρήματα).

Ο  William Andrews, ένας Άγγλος συγγραφέας του 19ου αιώνα, μας λέει ότι η κλοπή σε  περούκες στο δρόμο των 18ου αιώνα δεν ήταν uncommun. Και, στις ημέρες δόξας, μια πλήρη περούκα ήταν πολύ ακριβή. Πάρα πολύ προσοχή έπρεπε να ασκείται , διότι πολλές περούκες χάθηκαν. Παρά το γεγονός ότι ελήφθησαν προφυλάξεις για την πρόληψη της κλοπής περούκας, μας λένε ότι οι ληστείες ήταν συχνές.

Ήταν διάσημος αυτός ο τρόπος λειτουργίας όπου ένα αγόρι που καλύπτοταν  από το δίσκο ενός χασάπη από ένα ψηλό άνδρα, και η περούκα  να αρπάζετε απο ένα δεύτερο αγόρι. Όταν ο ιδιοκτήτης έκπληκτος άρχισε να ψάχνει γύρω γύρω, ένας συνεργός τον σταμάτησε,  όπου προσποιείται να του δώσει βοήθεια, ενώ ο κλέφτης τρέχει μακριά.

Στις αρχές του αιώνα, τα χτενίσματα των ανδρών ήταν πιο σύνθετα από ό, τι των γυναικών. Ακόμα ήταν στη μόδα το “Louis XIV στυλ”, με μεγάλες μπούκλες και τα μαλλιά σε μήκος του  ώμου. Στο τέλος του αιώνα, η τάση έχει αντιστραφεί: οι γυναίκες χρησιμοποιούν πανύψηλες μάζες μαλλιών. Αυτές οι περούκες είχαν κάποιες ενοχλήσεις όπου  τα πλαίσια των θυρών επρέπε να είναι αυξημένα για να περάσουν απο μέσα, και μερικές φορές η πίεση των βαρέων περουκών στα κεφάλια τους προκάλουσε σοβαρές φλεγμονές.

Κατά τα μέσα του αιώνα, ο νέος βασιλιάς της Γαλλίας, Louis XV, επέβαλε μικρότερη περούκα του στύλ για τους άνδρες και το αυστηρά λευκό ή γκριζωπό σε χρώμα μαλλιά. Οι άνδρες φορούσαν επίσης από τα μέσα του αιώνα μια ενιαία αλογοουρά στον αυχένα, ένα πολύ δημοφιλές στύλ σε κάθε ευρωπαϊκό δικαστήριο εκείνη την εποχή.

Οι γυναίκες συνέχισαν με το υπερβολικό τους στυλ τους μέχρι τη Γαλλική Επανάσταση, όταν όλη η πολυτέλεια και η πληθωρικότητα απομακρύνθηκαν από τις νέες δημοκρατικές ιδέες. Από τότε, τα χτενίσματα ήταν πιο κλασικά και απλά. Σχετικά με το  χτένισμα των γυναικών, στις αρχές του αιώνα ήταν ακόμα στη μόδα ένα συγκεκριμένο στυλ από τον πρώην αιώνα,  η “Fontange” χτένισμα.

Είχε το παρατσούκλι επειδή με αυτόν τον τρόπο δημιουργήθηκε από την δούκισσα του Fontange, η οποία, κατά τη διάρκεια ενός ταξιδιού για κυνήγι με τον βασιλιά Louis XIV της Γαλλίας, μπερδεύτηκαν τα μαλλιά της σε ένα κλαδί δέντρου,και είχε ένα ασυνήθιστο για την εποχή σχήμα . Ο βασιλιάς ήταν γοητευμένος με την εμφάνιση που είχε από αυτό το λάθος χτένισμα, και εκείνος την παρακάλεσε να το αφήση για πάντα. Αυτό το στυλ ήταν στη μόδα περισσότερο ή λιγότερο μέχρι το 1720.

Στο πλαίσιο της βασιλείας του Λουδοβίκου XV τα κοστούμια καιτα χτενίσματα των γυναικών έγιναν απλούστερα. Ήταν της μόδας ένα χτένισμα που ονομάζεται “tête de Mouton”, με μικρές μπούκλες και μερικές κοτσίδες στον αυχένα. Οι γυναίκες δεν φορούν περούκες μέχρι το 1770.

Νέα χτενίσματα μετά τη Γαλλική Επανάσταση:

Κοντά στο τέλος του αιώνα το μεγαλειώδης και πληθωρικό στυλ της Ευρωπαϊκής αριστοκρατίας επικρίθηκε από τους φιλοσόφους του Διαφωτισμού. Όχι μόνο τα χτενίσματα και τα φορέματα, αλλά το ίδιο καλλιτεχνικό ύφος, το “ροκοκό”, επικρίθηκε έντονα. Στην ίδια στιγμή που η αστική τάξη έγινε ισχυρή και με επιρροή, το όλο σύστημα, το πολιτικό, οικονομικό, κοινωνικό και το πολιτισμικό σύστημα αμφισβητήθηκε από τους πιο σημαντικούς στοχαστές.

Στην αρχή , οι bourgeoises προσπάθησαν να μιμηθούν τα κοστούμια των ευγενών και ήθελαν να μοιάζουν με αυτούς. Πολυτέλεια και επίδειξη, κατά την άφιξη της Γαλλικής Επανάστασης, από όλους. Η νέα κοινωνία υιοθέτησε ένα πιο νηφάλιο στυλ και στράφηκε προς την απλότητα.

Από το “ροκοκό” στυλ πήγαν στο “νεο-κλασικό”, ένα καλλιτεχνικό ύφος που ανακτά την αρχαία ελληνική κλασική αισθητική. Και αυτό θα είναι το στυλ σε αρμονία με το Ρομαντισμό , το οποίο ξεκίνησε στα τέλη του αιώνα και θα παραμείνει μαζί σχεδόν όλο το δέκατο ένατο αιώνα.

Αλλαξαν επίσης τα χτενίσματα. Σιγά-σιγά, οι άνθρωποι σταμάτησαν να φορούν περούκες, τα μαλλιά άρχισαν να είναι φυσικά. Και ένας από τους κύριους άνδρες της Επανάστασης, ο ζωγράφος Jacques Louis David, ήδη είχε απολύτως εισαχθεί στο νεο-κλασικό ύφος, στα έργα του και στην προσωπική του εμφάνιση. Δεδομένου ότι ο νεο-κλασικισμός έγινε πιο δημοφιλής, και τα χτενίσματα είχαν αλλάξει. Κατά την άφιξη του Ναπολέοντα Βοναπάρτη, πολύ λίγοι άνθρωποι φορούσαν περούκες.

Το αυτοκρατορικό στυλ εμφανίζει όλους τους πολιτικούς με φυσικά μαλλιά, χτενισμένα με ανεπίσημο τρόπο, σύμβολο μιας νέας εποχής της ανεξάρτητης σκέψης. Οι στρατιωτικοί καθυστερήσαν περισσότερο χρόνο, στην εγκατάλειψη των παλαιών χτενίσματων, αλλά στο στρατό του Ναπολέοντα όλους τους φαινόταν με φυσικά μαλλιά. Οι γυναίκες, κατά το τέλος της Επανάστασης, σταμάτησαν να χρησιμοποιούν υψηλά και πολύπλοκα χτενίσματα και φόρεσαν τα φυσικά τους, τα μαλλιά.

Ίσως οι πρώτοι άνθρωποι που αποφεύγουν να φορούν περούκες και ακριβά στολίδια ήταν, παραδόξως, οι ίδιοι οι αριστοκράτες που επέβαλαν τα χτενίσματα. Επειδή φοβήθηκαν να αναγνωριστούν και να φυλακιστούν και να σταλούν στην γκιλοτίνα, κατά τη διάρκεια της βασιλείας του τρόμου του Ροβεσπιέρου (1790-1793), παρέμειναν στα σπίτια τους και όταν έβγαιναν εξω, φορούσαν ρούχα απλά και φυσικά χτενίσματα.